Φωτορεπορτάζ

Ήρθε η ώρα για το ρεπορτάζ που υποσχέθηκα. Θα προσπαθήσω να είναι όσο γίνεται πιο πλήρες.



Όλα πήγαν σχεδόν όπως το πρόγραμμα. Και αυτά που δεν πήγαν, δεν το πρόσεξε κανείς - και όσα τα πρόσεξαν, σκέφτηκαν ότι είναι έθιμο από άλλη περιοχή... Όπως τις μπουμπουνιέρες, που ξέχασαν να τις πάνε νωρίτερα στην εκκλησία, και τις είχαν στα χέρια όταν πηγαίναμε με τα όργανα : οι αθηναίοι σκέφτηκαν ότι έτσι είναι το έθιμο, μαζί με το ζευγάρι να πάνε και τα συμπαραμαρτυρούντα στην εκκλησία, ενώ οι μακεδόνες σκέφτηκαν ότι έτσι το έχουν το συνήθειο στην Αθήνα...



Άλλο έθιμο, τα μαντήλια του "μπράτιμου". Ενώ ο γαμπρός τα μοίραζε στους κολλητούς του, αυτοί που δεν το ξέρανε το έθιμο θεωρούσαν ότι πρέπει να βάλουνε όλοι οι άντρες της συνοδείας μαντήλια - και δεν ξέρανε και πώς να τα φορέσουνε...


Και με τα όργανα να παίζουνε, πήραμε το δρόμο για την εκκλησία...



Φυσικά με χορούς...



Ώσπου φτάσαμε στην εκκλησία, και παραλάβαμε την ανθοδέσμη από το φωτογράφο (είχαμε ξεχάσει να την πάρουμε νωρίτερα...)



Είπαμε, ακόμη και αυτά που παραλείψαμε, φάνηκαν σαν να τα σχεδιάσαμε έτσι...


Τον χορέψαμε το χορό του Ησαϊα, και ο παπάς, αν και είχε προειδοποιηθεί ότι θα πέσουν και κουφέτα, θεώρησε σωστό να ζητήσει να σταματήσουν να τα ρίχνουνε - προς το τέλος όμως, και αφού είχανε πέσει σχεδόν όλα...


Μόνο που είχα σχεδιάσει να ταϊσει κάποιος τη μικρή πριν πάμε στην εκκλησία, αλλά αυτή αποφάσισε να ρίξει κάτι ύπνους, με αποτέλεσμα μέσα στην εκκλησία να πλαντάξει στο κλάμα. Φυσικά, κι αυτό αποδόθηκε στη φασαρία, τη παιδική γκρίνια, το κλάμα που "πρέπει" να ρίξει κάθε παιδί που σέβεται τον εαυτό του σε μια καθώς πρέπει βάφτιση... Αλλά αυτό το αφήνω για τη συνέχεια...

Παντρευτήκαμε!

Το κάναμε εντέλει! Σχεδόν όπως τα σχεδιάσαμε - και αν υπήρξαν και τα απρόοπτα, μείνανε κι αυτά στην ιστορία.
Λεπτομέρειες προσεχώς, μαζί με πλουσιότερο φωτογραφικό υλικό - και από το ταξίδι, 2600 km οδικώς και 45 ώρες στο καράβι...

Πλησιάζουμε

Γεμίσαμε τις μπουμπουνιέρες με κουφέτα - Χατζηγιαννάκης, 7 τον αριθμό, το 1 ροζάκι.
Γεμίσαμε και σακουλάκια με ρύζι - κι αυτά περιέχουν από 1 κουφετάκι.
Παραγγείλαμε στον Τζιβελέκα τη γαμήλια τούρτα, μαζί με τα γλυκά ποντικάκια που θα δώσουμε με τις μπουμπουνιέρες.
Παραγγείλαμε και όλα τα υπόλοιπα συμπαραμαρτυρούντα - ένα σωρό είναι εντέλει.
Ο λουλουδάς (από τα λουλουδάδικα της Βουλής), ο φωτογράφος, το ξενοδοχείο - ένα σωρό εκκρεμότητες που ευτυχώς διεκπεραιώθηκαν εγκαίρως.
Μπαίνουμε πια στην τελική ευθεία. Τα προσκλητήρια έχουν παραδοθεί σχεδόν στο σύνολό τους, μένει μόνο η επιβεβαίωση για το τραπέζι. Να θυμηθώ να μη βάλω στο ίδιο τραπέζι άτομα με αντιπάθεια - αν το ξέρω, θα το λάβω κι αυτό υπόψη μου, διαφορετικά ας προσέχανε.
Ευτυχώς, όταν είναι όλα υπό έλεγχο, μπορείς να χαρείς τη διαδικασία. Και μέχρι στιγμής, όλα βαίνουν ομαλώς!

Απαγορεύεται...

Γάμοι:
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ:
- Η ρίψη ρυζιού, κουφέτων, λουλουδιών και οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου εντός του ιερού ναού.
- Ο στολισμός του ναού και του τραπεζιού με λουλούδια, κεριά, τούλια ή άλλα υφάσματα, οι ανθοστήλες, οι στολισμένες αψίδες.
- Η χρήση ποτηριού και καράφας για τον οίνο. Θα χρησιμοποιείται μεταλλικό ποτήρι που ανήκει στο ναό.
- Οι καλεσμένοι να συνομιλούν μεταξύ τους, να μασούν τσίχλα ή να κάθονται σταυροπόδι.
- Η παρουσία φωτογράφων και εικονοληπτών που δεν είναι ευπρεπώς ενδεδυμένοι. Η ενδυμασία ορίζεται ως εξής: για τους άνδρες υφασμάτινο παντελόνι και πουκάμισο και για τις γυναίκες ταγιέρ.
- Η υπερβολική χρήση μηχανημάτων φωτισμού (προβολείς, ομπρέλες, φλας).
- Η φωτογράφιση των μελλονύμφων μέσα στον ιερό ναό. Επιτρέπονται μόνο μία ή δύο αναμνηστικές οικογενειακές φωτογραφίες.
- Η καθυστέρηση αφίξεως των μελλονύμφων στον ιερό ναό. Η έναρξη του μυστηρίου μπορεί να παραταθεί μόνο για 15 λεπτά. Πέραν αυτού, το μυστήριο ακυρώνεται και μετατίθεται στο τέλος των υπόλοιπων μυστηρίων.
- Η κίνηση της νύφης να πατήσει το πόδι του άντρα στη φράση "η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα".

Βαπτίσεις:
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ:
- Ο στολισμός της κολυμβήθρας, της λαμπάδας, του διαδρόμου και του προαύλειου χώρου με οποιονδήποτε τρόπο (παιχνίδια, τούλια, λουλούδια).
- Τα μαρτυρικά που φέρουν γαλάζιες χάνδρες ή άλλα (μη χριστιανικά) σύμβολα.
- Η παρουσία ως αναδόχων προσώπων που τέλεσαν μόνο πολιτικό γάμο.
- Το όνομα να είναι μη χριστιανικό, ο ανάδοχος να είναι κάτω των 12 ετών ή περισσότεροι του ενός.

Για να καταλάβω δηλαδή, τι ακριβώς επιτρέπεται;
Πάντως η Εκκλησία καταβάλει πολύ προσπάθεια για να σταματήσει ο γάμος να θεωρείται κοσμικό γεγονός. Κι όμως είναι ένας από τους ελάχιστους λόγους για τους οποίους κάποιος θα διαβεί το κατώφλι κάποιου ναού - θέλει να το απαγορεύσει κι αυτό;
Και αν δεν θέλει η Εκκλησία να το δει έτσι, μήπως είναι καιρός για κάποιους από τους Δημάρχους να ξαναδεί το θέμα με τους πολιτικούς γάμους, που κατήντησαν ραντεβού στα κρυφά;

Ε ναι λοιπόν!

Και τώρα έφτασε η ώρα της χειροτεχνίας και η αποστολή των προσκλητηρίων.
Άντε να παίρνουνε και τα επόμενα σειρά.

Μεγάλη τιμή...

- Βρήκες νονό;
- Βρήκα καταπληκτική ιδέα!
- Ιδέα ακόμα; Όχι νονό;
- Θα βάλω κλήρο στα σακουλάκια με το ρύζι.
- Μα δεν θα γίνει η βάφτιση μαζί με το γάμο;
- Για αυτό θα βάλω τον κλήρο στα σακουλάκια, όποιος τον τραβήξει να της δώσει το όνομα!
- Χωρίς προετοιμασία, χωρίς να πληρώσει για τη μικρή;
- Δηλαδή κατά τα άλλα σου φαίνεται καλό σχέδιο;
- Ναι, αλλά η βάφτιση να γίνει μετά τα γάμο, πρέπει να πληρώσει χρυσαφικά, ρούχα για το παιδί κλπ, δεν είναι έτσι απλά.
- Να κάνω την κλήρωση από πριν;
- Κάνε το γάμο και την κλήρωση, και κάνε τα βαφτίσια τον Αύγουστο.
- Ο όλος σαματάς έγινε για να γίνουν μαζί!
- Για να γίνουν μαζί, πρέπει και ο νονός να είναι προετοιμασμένος, να έχει πληρώσει το σταυρουδάκι του, τα ρουχαλάκια του, τις μπουμπουνιέρες του...
- Ναι, αλλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
- Τότε περίμενε να βρεις κάποιον ή κάποια.
- Τα ρουχαλάκια και τις μπουμπουνιέρες θα τα έχω πάρει ήδη - ας δώσει το μερίδιο του ή ό,τι θέλει τέλος πάντων. Μέχρι που πρότεινα σε κάποιους να τα αναλάβω όλα εγώ, και πάλι είπαν ΟΧΙ...
- Τότε τυχερός όποιος τη βαφτίσει γιατί θα του στοιχίσει ελάχιστα.
- Φοβούνται λένε το μετά.
- Δηλαδή; Τα δώρα, τις γιορτές;
- Φταίνε οι νονοί που δίνουν ακριβά δώρα, φταίνε οι μανάδες που ζητούν από τις νονές επώνυμα - και την πληρώνω εγώ που ψωνίζω από το Τζάμπο... Έχω κι άλλη ιδέα. Να τη δώσω σε κάποιον να την κρατήσει για λίγο, και μετα να πω στον παπά ότι αυτός είναι ο νονός!
- Έτσι θα είναι καλά, θα τη βγάλει καθαρή από έξοδα!
- Μα γιατί βλέπουν όλοι τα έξοδα και όχι την τιμή; Κάποτε ήταν τιμή και χαρά! Τώρα είναι μόνο τιμοκατάλογος!
- Και μένα με ενοχλεί αυτό. Ακόμη και στις σχέσεις μας, και στις γιορτες, κοιτάμε τι θα μας στοιχίσει σε χρήμα, έγιναν όλα εμπορικά πια κι εμείς πρέπει να τα αλλάξουμε αυτά.
- Αλλά από πού θα ξεκινήσουμε; Όταν σου λέω τρελές ιδέες απελπισίας και συ σκέφτεσαι μόνο το κόστος, δεν πάμε καλά. Και να ήσουν μόνο εσύ - όλοι οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί μας...

Η ώρα των προσκλητηρίων

Πήγαμε λοιπόν στο τυπογραφείο να δώσουμε την εκτύπωση για τα προσκλητήρια.
Ήρθανε τα καινούρια σχέδια, ξεχωρίσαμε κάποια που μας άρεσαν και ήρθε η ώρα του κειμένου.
Είχα ετοιμάσει κάποιο κείμενο - φυσικά χιουμοριστικό, είναι το μόνο που μπορεί να σώσει την κατάσταση...
Και η κοπελιά που έπαιρνε την παραγγελία λίγο έλειψε να πέσει από την καρέκλα της.
Ήθελε να κάνουμε διπλό προσκλητήριο - από τη μια πλευρά η πρόσκληση για το γάμο, από την άλλη για τη βάφτιση. Της έδειξα τη μαγική φράση "μαζί με το ένα θα κάνουμε και το άλλο" και λίγο πήγε η καρδιά της στη θέση της.
Μετά κολλήσαμε στο "οι οικογένειες". Μα πρέπει να μπουν οπωσδήποτε τα ονόματα, να ψελλίζει. Είμαστε ήδη οικογένεια, χρυσή μου, εμείς το διοργανώνουμε, όχι οι γονείς μας - είμαι σίγουρη ότι δεν την πείσαμε.
Και το όνομα του νονού; Πρέπει κι αυτό να μπει, το βάζουμε πάντα. Ναι, χρυσή μου, άμα το ξέρεις. Συνήθως θα μου πεις, πρώτα βρίσκεις νονό και μετά κανονίζεις. Εμείς τα κάνουμε όλα ανάποδα. Δηλαδή, είχαμε νονούς αλλά τους χάσαμε στην πορεία. Συνεχίζουμε να ελπίζουμε ότι κάτι θα γίνει, έστω τελευταία στιγμή.
Φυσικά άλλαξε τη διατύπωση για το τραπέζι. "Δεξίωση θα βάλω". Δεξίωση σε ταβέρνα; Ναι, δεξίωση λέγεται άμα τους καλείς μετά τα μυστήρια - την έβαλε κι αυτή τη λέξη στην πρόσκληση.
Και τελευταία η λίστα γάμου. Παρόλες τις προσπάθειες να την πείσω ότι ναι, αυτοί που έχουνε φτιάξει ήδη το σπιτάκι τους μπορούν να γράφουν αριθμό λογαριασμό αντί για μαγαζί με κουταλοπίρουνα, δεν την έπεισα. Θα γράψω σκέτο τον αριθμό λογαριασμού, να επιμένει. Αχ, δύσκολη η τυπογραφία σήμερα...

Μας γράψανε οι εφημερίδες...

Πήρα την εφημερίδα και άρχισα να την ξεφυλλίζω ανυπόμονα. Κάποια στιγμή βρήκα τα κοινωνικά, κρυμμένα κάπου στο μέσο της εφημερίδας, κάτω από κάποια σχόλια των αναγνωστών, ανάμεσα σε διαφημίσεις τραπεζών. Αρκετές αναγγελίες γάμων - περισσότερες από τις κηδείες, όπως παρατήρησα. Και κάπου ανάμεσά τους και η δική μας, τα ονόματά μας φαρδιά-πλατιά, με τα πατρώνυμα, τα μητρώνυμα, τα γένη, όλο το γενεολογικό δέντρο.
Είναι τυπωμένο, μπροστά στα μάτια μου, γεγονός τετελεσμένο, το έγραψε και η εφημερίδα πια...

Ένας νονός ρε παιδιά...

Όλα του γάμου δύσκολα λένε. Καλά τα πάμε πάντως μέχρι στιγμής. Αν εξαιρέσουμε τη γραφειοκρατία, που ακόμη μας ταλαιπωρεί, και την έλλειψη του νονού.
Ήρθε η ώρα να ξεφυλλίσουμε τα προσπέκτους για να διαλέξουμε μπομπονιέρες, λαμπάδες και ένα σωρό άλλα χρειαζούμενα(;). Τι είναι πάλι αυτο το "σετ λαδιού κομπλέ"; Και γιατί πρέπει να έχουμε "σετ κρασιού κομπλέ"; Χρειάζονται στα αλήθεια τελάρα για τις μπομπονιέρες; Και για τα βαφτιστικά, χρειάζεται πανέρι ή μπαουλάκι; Ένα σωρό ερωτήματα, και θα ήθελα πολύ να βρω απαντήσεις. Όμως όσους ρώτησα, μου απάντησαν ότι στις δικές τους τελετές τα έφεραν "αυτοί" - όπου "αυτοί" κατά τη γνώνη τους είναι οι μαγικοί επαγγελματίες, υποψιάζομαι όμως ότι δεν είναι άλλοι από αυτούς που οργάνωσαν το όλο νταβαντούρι, γονείς, κουμπάροι κλπ, που προφανώς πλήρωσαν κι όλας το λογαριασμό. Οπότε αυτοί που μου δίνουν τη μαγική απάντηση δεν έχουν συνειδητοποιήσει για τι ποσά μιλάμε. Επειδή όμως στην περίπτωσή μας ο λογαριασμός θα έρθει σε μας, προσπαθώ να τον κρατήσω όσο πιο σφικτό γίνεται, οπότε δεν θα έχει τους μαγικούς "αυτούς". Και επίσης δεν θα έχει και τη βοήθεια βοηθών διοργανωτών, οπότε δεν θα φτιάξουμε μπομπονιέρες με κορδέλες και φιογκάκια - ελπίζω να βρεθούν άτομα να τις μοιράσουνε τουλάχιστον!
Και ενώ κουμπάρο βρήκαμε, στο νονό τα βρήκαμε αρκετά σκούρα. Κάπου σκάλωσε η δουλειά, και οδεύουμε ολοταχώς στο μυστήριο χωρίς την ύπαρξη του απαραίτητου αυτού συστατικού. Και είναι να απορείς, γιατί από τη μια μεριά υπολογίζουμε πάνω από 250 καλεσμένους στο τραπέζι (ενώ το μαγαζί χωράει λίγο κάτω από 200...), από την άλλη δεν μπορούμε να εντοπίσουμε το κατάλληλο άτομο για τη θέση του νονού. Για να δούμε, μείνανε δυο μήνες για την αναζήτηση...

Το μεγάλο ταξίδι

Μετά από πολυήμερες αναζητήσεις στο διαδίκτυο, ανακοινώνω περήφανα ότι ολοκληρώθηκε το πλάνο του ταξιδιού. Βρήκα και πολύ ωραίες ιστοσελίδες, που περιγράφουν αναλυτικότητα τη διαδρομή, τους χρόνους, μέχρι και τα διόδια που θα πληρώσεις.
Έτσι, το σχέδιο έχει ως εξής:
Παίρνουμε το καραβάκι από την Πάτρα, με εξωτερική δίκλινη καμπίνα και το αμάξι φορτωμένο με όλα τα χρειαζούμενα, και ταξιδεύουμε για Βενετία (μια μέρα και δυο νύχτες). Φτάνουμε Βενετία ξημερώματα, απολαμβάνουμε το πρωινό μας σε κάποιο γραφικό καφενεδάκι (στην πλατεία του Αγ.Μάρκου;) και το μεσημεράκι συνεχίζουμε για Salzburg (400 χλμ, σχεδόν 4 ώρες). Εκεί θα μείνουμε τρεις βραδιές σε ένα καταπληκτικό 4* ξενοδοχείο (με ιδιόκτητο πάρκινκ, η τιμή των ιδιωτικών πάρκινκ στην Αυστρία είναι ίδια με το πάρκινκ του Ευαγγελισμού). Έκλεισα και μια κάρτα "μετακίνησης" - σαν την απεριορίστων τη δικιά μας, αλλά με δωρεάν είσοδο σε όλα τα μουσεία-αξιοθέατα της πόλης. Και μετά από τρία μερόνυχτα στους μαγευτικούς πρόποδες των Άλπεων, κάνουμε μια μίνι εκδρομούλα μέχρι την Ιταλία, ανάμεσα σε αυστριακά κάστρα και πανέμορφες λιμνούλες, για να καταλήξουμε σε ένα καταπληκτικό ξενοδοχείο 4*, λιγότερο από μια ώρα από τη Βενετία. Και αυτό, γιατί την επομένη το καράβι θα αναχωρήσει στις 12 το μεσημέρι, και καλό θα είναι να είμαστε ήδη επάνω! Νομίζω πως είναι ωραίο το πλάνο, όχι πολύ φορτωμένο, αλλά αρκετά ρομαντικό και ταξιδιάρικο. Και φυσικά, και τα δύο ξενοδοχεία έχουν την παροχή του Babysitting - να βγούμε και μόνοι μας κάποιο βραδάκι!
Από βδομάδα αρχίζω να ψάχνω για προσκλητήρια. Το κείμενο είναι ήδη έτοιμο, μένει να βρούμε κατάλληλο έντυπο να τυπωθεί!

Ανατροπές...

Ξέρω πως σε κάθε γάμο συμβαίνουν τα ίδια. Είδα πολλούς και πολλές μέχρι και τη βέρα να πετούν λίγο πριν το γάμο, μην αντέχοντας την πίεση των όσων πρέπει να ετοιμαστούν, ενώ πάντα υποβόσκει και η αμφιβολία. Και ενώ είδα την αμφιβολία και τον εκνευρισμό ακόμη και σε ζευγάρια που μένανε για χρόνια μαζί, δεν ξέρω γιατί πίστευα πως δεν θα χτυπήσει την πόρτα τη δική μας...
Ταξίδι στη Βενετία προσπαθώ να κανονίσω, και ο καλός μου μου ανατρέπει όλα τα σχέδια. Είναι λέει ακριβά, γιατί να το κάνουμε. Όπως ακριβό είναι και το τραπέζι, ο φωτογράφος, γενικά η όλη φάση. Ας πάμε στο δημαρχείο με τον κουμπάρο, και μετά να βγούμε για τραπέζι μόνοι μας. Και αν θέλουμε ταξιδάκι, ας πάρουμε το όχημα και όπου μας βγάλει.
Πώς θα περάσει κι αυτή η κρίση;

honeymoon

Να πάμε κάπου ρομαντικά, μια υπέροχη απόδραση που θα θυμόμαστε για πάντα - η Ελλάδα αποκλείεται, καθώς έχουμε ήδη πάει σε κάθε γωνιά της.
Να πάμε κάπου οι τρεις μας, για ακόμη πιο μεγάλο ρομαντισμό - ο προορισμός πρέπει να είναι βατός με ΙΧ.
Το θέμα έμοιαζε άλυτο, ώσπου μου ήρθε η επιφοίτηση. Υπάρχει η μαγευτική Βενετία, και οι καταπληκτικές γραμμές μας που την πιάνουν σε λίγες ώρες (εντάξει, είναι καμιά 30αριά, άρα διπλή μίνι κρουαζιέρα). Η έρευνα αγοράς που έκανα για λίγο στο διαδίκτυο, μου έδωσε πολύ ωραίες ιδέες για ξενοδοχεία. Θα ψάξω λίγο και από τα ταξιδιωτικά γραφεία για πακέτα, αν και αυτά συνήθως είναι με πτήσεις charter.


Βενετία, σου ερχόμαστε!

Παραδίδομαι...

Πρέπει να βρω ηρεμία, να βρω διάθεση, να βρω χρόνο, να βρω μεράκι, να βρω...
Τι μήνας πολύπλοκος είναι αυτός; Όλα του γάμου δύσκολα, καλά το λένε. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι όλα δύσκολα, και δεν μένει ούτε χρόνος για να σκεφτούμε το γάμο. Έτσι είναι σε όλους τους γάμους, ή εμείς το παρακάνουμε;

Βέρες και timing

Σιγά σιγά οργανωνόμαστε.
Το πρώτο που αγοράσαμε είναι οι βέρες.
Συνέχεια έχει το νυφικό.
Ψάχνω στο ημερολόγιο και η καλύτερη ημερομηνία για να κατέβω Θεσσαλονίκη για έρευνα είναι στις 20/1. Ειδοποιώ και τη σαλονικιά φιλενάδα να ετοιμαστεί για να μου σταθεί στην έρευνα, και όλα βαίνουν καλώς.
Και την επομένη, με παίρνει τηλέφωνο για να μου ανακοινώσει πως 20-22/1 θα έχει στους χώρους της HELEXPO την EXPO EVENT & WEDDIND, την μοναδική έκθεση για μελλονύμφους στη Βόρεια Ελλάδα! Αυτό θα πει σωστό timing!

Γάμος και χιούμορ

Μια νύφη, στην Αυστρία, που αστειευόμενη έδωσε αρνητική απάντηση στην ερώτηση «θέλεις τον τάδε για σύζυγο σου» είδε τον ιερέα να διακόπτει την τελετή!
Η Tina Albrecht ήταν έτοιμη να παντρευτεί τον αρραβωνιαστικό της Dietmar Koch σε μια τελετή που λάμβανε μέρος σε ένα κάστρο στην περιοχή Steyr.
Η 27-χρονη κοπέλα που θέλησε να σπάσει το πάγο της σοβαρότητας και να «ρίξει» λίγο χιούμορ στην τελετή όταν ρωτήθηκε για το εάν θέλει τον Dietmar για σύζυγο της απάντησε με ένα «όχι» πριν πει, δευτερόλεπτα αργότερα, το «ναι»!
Ο ιερέας όμως διέκοψε την τελετή αφού σύμφωνα με νόμο της χώρας εάν ένα από τα δυο μέρη δώσει αρνητική απάντηση ακυρώνεται επιτόπου ο γάμος και μπορεί να επαναληφθεί 10 εβδομάδες αργότερα!
Ο νόμος αυτός έχει σκοπό να προστατεύσει τα άτομα που τους έχει επιβληθεί να παντρευτούν χωρίς την θέληση τους.
«Έπρεπε να ακυρώσω το τραπέζι και να φύγουν όλοι οι καλεσμένοι. Τώρα θα περιμένουμε μέχρι τον Μάρτιο. Τελικά δεν ήταν και τόσο αστείο,» είπε η μέλλουσα νύφη.

Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν ρωτάνε οι παπάδες. Όμως κάποιοι έχουν ειδοποιήσει ότι αν η νύφη πατήσει το πόδι του γαμπρού, θα σταματήσουν το γάμο! Το χιούμορ δεν ταιριάζει στην τελετή - ας το κρατήσουμε για μετά...

Αθήνα πόλη του φωτός

Μα πού αλλού μπορεί να γίνει;
Οι γνωστοί απορούν και με ρωτούν συχνά. Γιατί να μην γίνει ο γάμος στην επαρχία; Οι Αθηναίοι που λαχταρούν ταξιδάκια, θα χαρούν να έρθουν. Αυτοί που είναι να έρθουν, θα έρθουν ακόμη και αν το κάνουμε στο φεγγάρι. Και θα είναι πιο παραδοσιακά, πιο όμορφα, πιο άνετα στο χωριό...
Όχι στην περίπτωσή μας. Τις παραδόσεις θα τις φτιάξουμε από την αρχή, και τα όμορφα και τα χαριτωμένα ταιριάζουν πιο πολύ στην παλιά μας γειτονιά παρά στη νέα μας πατρίδα. Θέλω πολύ κέφι, πολύ αγάπη και πολύ τρέλα, αλλά για αυτά χρειάζομαι τους ανθρώπους μου, κι οι περισσότεροι από αυτούς είναι στην Αθήνα.
Εξάλλου, ο γάμος κατά παράδοση γίνεται εκεί από όπου φεύγει ο ένας από τους δύο. Εμείς φύγαμε και οι δύο, οπότε μπορούμε να αποχαιρετήσουμε και επισήμως το παλιό μας χωριό. Γιατί και η Αθήνα χωριό είναι, αρκετά μεγάλο βέβαια, αλλά έχει και τη ζεστασιά του όταν το μοιράζεσαι με τους ανθρώπους σου.

Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση...

Ναι, είναι πια γεγονός. Θα το κάνουμε. Θα το κάψουμε το πελεκούδι!

28/4 βγήκε η ημερομηνία. Σάββατο απόγευμα προς βραδάκι. Την κλείσαμε την εκκλησία. Πρώτα ο γάμος, λέει ο παπάς, και καπάκι η βάφτιση. Κολυμπήθρα με ρύζι λοιπόν.

Έχουμε τόσα άλλα να προγραμματίσουμε. Μια πρόχειρη αναζήτηση στο διαδίκτυο αποκάλυψε πως η "σωστή" προετοιμασία οφείλει να ξεκινήσει αρκετούς μήνες πριν. Πόσο μάλλον, όταν σε άλλη πόλη μένουμε μόνιμα πια, και σε άλλη θα γίνει η όλη φάση. Και όλες οι ιδέες που βρήκα προσφέρονται μόνο για γάμο ή μόνο για βάφτιση. Για το σωστό συνδυασμό όλα-σε-ένα-νοικοκυρεμένα πρέπει να αυτοσχεδιάσουμε. Καλό πράγμα που διαθέτω αρκετή φαντασία. Ωστόσο δεν θα πω όχι σε ωραίες προτάσεις!