Ένας νονός ρε παιδιά...

Όλα του γάμου δύσκολα λένε. Καλά τα πάμε πάντως μέχρι στιγμής. Αν εξαιρέσουμε τη γραφειοκρατία, που ακόμη μας ταλαιπωρεί, και την έλλειψη του νονού.
Ήρθε η ώρα να ξεφυλλίσουμε τα προσπέκτους για να διαλέξουμε μπομπονιέρες, λαμπάδες και ένα σωρό άλλα χρειαζούμενα(;). Τι είναι πάλι αυτο το "σετ λαδιού κομπλέ"; Και γιατί πρέπει να έχουμε "σετ κρασιού κομπλέ"; Χρειάζονται στα αλήθεια τελάρα για τις μπομπονιέρες; Και για τα βαφτιστικά, χρειάζεται πανέρι ή μπαουλάκι; Ένα σωρό ερωτήματα, και θα ήθελα πολύ να βρω απαντήσεις. Όμως όσους ρώτησα, μου απάντησαν ότι στις δικές τους τελετές τα έφεραν "αυτοί" - όπου "αυτοί" κατά τη γνώνη τους είναι οι μαγικοί επαγγελματίες, υποψιάζομαι όμως ότι δεν είναι άλλοι από αυτούς που οργάνωσαν το όλο νταβαντούρι, γονείς, κουμπάροι κλπ, που προφανώς πλήρωσαν κι όλας το λογαριασμό. Οπότε αυτοί που μου δίνουν τη μαγική απάντηση δεν έχουν συνειδητοποιήσει για τι ποσά μιλάμε. Επειδή όμως στην περίπτωσή μας ο λογαριασμός θα έρθει σε μας, προσπαθώ να τον κρατήσω όσο πιο σφικτό γίνεται, οπότε δεν θα έχει τους μαγικούς "αυτούς". Και επίσης δεν θα έχει και τη βοήθεια βοηθών διοργανωτών, οπότε δεν θα φτιάξουμε μπομπονιέρες με κορδέλες και φιογκάκια - ελπίζω να βρεθούν άτομα να τις μοιράσουνε τουλάχιστον!
Και ενώ κουμπάρο βρήκαμε, στο νονό τα βρήκαμε αρκετά σκούρα. Κάπου σκάλωσε η δουλειά, και οδεύουμε ολοταχώς στο μυστήριο χωρίς την ύπαρξη του απαραίτητου αυτού συστατικού. Και είναι να απορείς, γιατί από τη μια μεριά υπολογίζουμε πάνω από 250 καλεσμένους στο τραπέζι (ενώ το μαγαζί χωράει λίγο κάτω από 200...), από την άλλη δεν μπορούμε να εντοπίσουμε το κατάλληλο άτομο για τη θέση του νονού. Για να δούμε, μείνανε δυο μήνες για την αναζήτηση...