Τετάρτη 6 Ιουνίου 2007

Φωτορεπορτάζ


Ήρθε η ώρα για το ρεπορτάζ που υποσχέθηκα. Θα προσπαθήσω να είναι όσο γίνεται πιο πλήρες.



Όλα πήγαν σχεδόν όπως το πρόγραμμα. Και αυτά που δεν πήγαν, δεν το πρόσεξε κανείς - και όσα τα πρόσεξαν, σκέφτηκαν ότι είναι έθιμο από άλλη περιοχή... Όπως τις μπουμπουνιέρες, που ξέχασαν να τις πάνε νωρίτερα στην εκκλησία, και τις είχαν στα χέρια όταν πηγαίναμε με τα όργανα : οι αθηναίοι σκέφτηκαν ότι έτσι είναι το έθιμο, μαζί με το ζευγάρι να πάνε και τα συμπαραμαρτυρούντα στην εκκλησία, ενώ οι μακεδόνες σκέφτηκαν ότι έτσι το έχουν το συνήθειο στην Αθήνα...



Άλλο έθιμο, τα μαντήλια του "μπράτιμου". Ενώ ο γαμπρός τα μοίραζε στους κολλητούς του, αυτοί που δεν το ξέρανε το έθιμο θεωρούσαν ότι πρέπει να βάλουνε όλοι οι άντρες της συνοδείας μαντήλια - και δεν ξέρανε και πώς να τα φορέσουνε...


Και με τα όργανα να παίζουνε, πήραμε το δρόμο για την εκκλησία...



Φυσικά με χορούς...



Ώσπου φτάσαμε στην εκκλησία, και παραλάβαμε την ανθοδέσμη από το φωτογράφο (είχαμε ξεχάσει να την πάρουμε νωρίτερα...)



Είπαμε, ακόμη και αυτά που παραλείψαμε, φάνηκαν σαν να τα σχεδιάσαμε έτσι...


Τον χορέψαμε το χορό του Ησαϊα, και ο παπάς, αν και είχε προειδοποιηθεί ότι θα πέσουν και κουφέτα, θεώρησε σωστό να ζητήσει να σταματήσουν να τα ρίχνουνε - προς το τέλος όμως, και αφού είχανε πέσει σχεδόν όλα...


Μόνο που είχα σχεδιάσει να ταϊσει κάποιος τη μικρή πριν πάμε στην εκκλησία, αλλά αυτή αποφάσισε να ρίξει κάτι ύπνους, με αποτέλεσμα μέσα στην εκκλησία να πλαντάξει στο κλάμα. Φυσικά, κι αυτό αποδόθηκε στη φασαρία, τη παιδική γκρίνια, το κλάμα που "πρέπει" να ρίξει κάθε παιδί που σέβεται τον εαυτό του σε μια καθώς πρέπει βάφτιση... Αλλά αυτό το αφήνω για τη συνέχεια...

5 σχόλια:

AVRA είπε...

τωρα το ειδα το ποστ ΑΝΝΑ μου...

πολυ ωραιο αυτο με το εθιμο με τα οργανα να σε πηγαινουν συνοδεια στην εκκλησια!

να ζησετε !!!

Dr_MAD είπε...

Πες μου ότι είσαι τεμέτερον!
Πολύ όμορφες photo, αλλά λείπει η κλασική με το φιλί μέσα στο αυτοκίνητο!

Αν και καθυστερημένα...
Βίον ανθόσπαρτον

anna είπε...

Μα ο γάμος μας δεν ήταν από τους κλασσικούς! Καπάκι στο χορό του Ησαΐα, γίνανε τα βαφτίσια και κατόπιν οι χαιρετούρες στο προαύλιο. Η δεξίωση ήταν 3 τετράγωνα μακρυά, οπότε μετά το χαιρετισμό όλοι έφευγαν ποδαράτοι.

Μόνο εμείς, μια χούφτα συγγενείς και ο φωτογράφος μείναμε για τις φωτογραφίες - και κει ανακαλύψαμε πως μας είχαν πάρει τη μικρή στις χαιρετούρες και την πήγανε στο κέντρο, και μας την επέστρεψαν για τις φωτογραφίες άρον άρον...

Μετά ό,τι περίσσεψε (λουλουδικά, γλυκά, μπουμπουνιέρες...) το πήραμε στο χέρι να το αφήσουμε στο σπίτι, και εκεί πήραμε τα ρούχα για να τα αφήσουμε στο ξενοδοχείο που ήταν δίπλα στο κέντρο για τη δεξίωση...

Όποιος μας είδε εκείνη την ώρα, μάλλον θα σκέφτηκε ότι γυρίζαμε καμιά ταινία! Και όχι κλασσική...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Είδα κουφέτα, στέφανα..ε, δεν ήθελα τίποτα παραπάνω..

Καλή μου,
ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ,
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΤΟ ΒΛΑΣΤΑΡΙ ΣΑΣ!

Φλί και Γλαρένιες αγκαλιές

elena είπε...

Βιον ανθόσπαρτον!!!
Έχετε επέτειο στα γενεθλια μου χιχιχι