Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2007

Ένας νονός ρε παιδιά...


Όλα του γάμου δύσκολα λένε. Καλά τα πάμε πάντως μέχρι στιγμής. Αν εξαιρέσουμε τη γραφειοκρατία, που ακόμη μας ταλαιπωρεί, και την έλλειψη του νονού.
Ήρθε η ώρα να ξεφυλλίσουμε τα προσπέκτους για να διαλέξουμε μπομπονιέρες, λαμπάδες και ένα σωρό άλλα χρειαζούμενα(;). Τι είναι πάλι αυτο το "σετ λαδιού κομπλέ"; Και γιατί πρέπει να έχουμε "σετ κρασιού κομπλέ"; Χρειάζονται στα αλήθεια τελάρα για τις μπομπονιέρες; Και για τα βαφτιστικά, χρειάζεται πανέρι ή μπαουλάκι; Ένα σωρό ερωτήματα, και θα ήθελα πολύ να βρω απαντήσεις. Όμως όσους ρώτησα, μου απάντησαν ότι στις δικές τους τελετές τα έφεραν "αυτοί" - όπου "αυτοί" κατά τη γνώνη τους είναι οι μαγικοί επαγγελματίες, υποψιάζομαι όμως ότι δεν είναι άλλοι από αυτούς που οργάνωσαν το όλο νταβαντούρι, γονείς, κουμπάροι κλπ, που προφανώς πλήρωσαν κι όλας το λογαριασμό. Οπότε αυτοί που μου δίνουν τη μαγική απάντηση δεν έχουν συνειδητοποιήσει για τι ποσά μιλάμε. Επειδή όμως στην περίπτωσή μας ο λογαριασμός θα έρθει σε μας, προσπαθώ να τον κρατήσω όσο πιο σφικτό γίνεται, οπότε δεν θα έχει τους μαγικούς "αυτούς". Και επίσης δεν θα έχει και τη βοήθεια βοηθών διοργανωτών, οπότε δεν θα φτιάξουμε μπομπονιέρες με κορδέλες και φιογκάκια - ελπίζω να βρεθούν άτομα να τις μοιράσουνε τουλάχιστον!
Και ενώ κουμπάρο βρήκαμε, στο νονό τα βρήκαμε αρκετά σκούρα. Κάπου σκάλωσε η δουλειά, και οδεύουμε ολοταχώς στο μυστήριο χωρίς την ύπαρξη του απαραίτητου αυτού συστατικού. Και είναι να απορείς, γιατί από τη μια μεριά υπολογίζουμε πάνω από 250 καλεσμένους στο τραπέζι (ενώ το μαγαζί χωράει λίγο κάτω από 200...), από την άλλη δεν μπορούμε να εντοπίσουμε το κατάλληλο άτομο για τη θέση του νονού. Για να δούμε, μείνανε δυο μήνες για την αναζήτηση...

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2007

Το μεγάλο ταξίδι

Μετά από πολυήμερες αναζητήσεις στο διαδίκτυο, ανακοινώνω περήφανα ότι ολοκληρώθηκε το πλάνο του ταξιδιού. Βρήκα και πολύ ωραίες ιστοσελίδες, που περιγράφουν αναλυτικότητα τη διαδρομή, τους χρόνους, μέχρι και τα διόδια που θα πληρώσεις.
Έτσι, το σχέδιο έχει ως εξής:
Παίρνουμε το καραβάκι από την Πάτρα, με εξωτερική δίκλινη καμπίνα και το αμάξι φορτωμένο με όλα τα χρειαζούμενα, και ταξιδεύουμε για Βενετία (μια μέρα και δυο νύχτες). Φτάνουμε Βενετία ξημερώματα, απολαμβάνουμε το πρωινό μας σε κάποιο γραφικό καφενεδάκι (στην πλατεία του Αγ.Μάρκου;) και το μεσημεράκι συνεχίζουμε για Salzburg (400 χλμ, σχεδόν 4 ώρες). Εκεί θα μείνουμε τρεις βραδιές σε ένα καταπληκτικό 4* ξενοδοχείο (με ιδιόκτητο πάρκινκ, η τιμή των ιδιωτικών πάρκινκ στην Αυστρία είναι ίδια με το πάρκινκ του Ευαγγελισμού). Έκλεισα και μια κάρτα "μετακίνησης" - σαν την απεριορίστων τη δικιά μας, αλλά με δωρεάν είσοδο σε όλα τα μουσεία-αξιοθέατα της πόλης. Και μετά από τρία μερόνυχτα στους μαγευτικούς πρόποδες των Άλπεων, κάνουμε μια μίνι εκδρομούλα μέχρι την Ιταλία, ανάμεσα σε αυστριακά κάστρα και πανέμορφες λιμνούλες, για να καταλήξουμε σε ένα καταπληκτικό ξενοδοχείο 4*, λιγότερο από μια ώρα από τη Βενετία. Και αυτό, γιατί την επομένη το καράβι θα αναχωρήσει στις 12 το μεσημέρι, και καλό θα είναι να είμαστε ήδη επάνω! Νομίζω πως είναι ωραίο το πλάνο, όχι πολύ φορτωμένο, αλλά αρκετά ρομαντικό και ταξιδιάρικο. Και φυσικά, και τα δύο ξενοδοχεία έχουν την παροχή του Babysitting - να βγούμε και μόνοι μας κάποιο βραδάκι!
Από βδομάδα αρχίζω να ψάχνω για προσκλητήρια. Το κείμενο είναι ήδη έτοιμο, μένει να βρούμε κατάλληλο έντυπο να τυπωθεί!