Φωτορεπορτάζ

Ήρθε η ώρα για το ρεπορτάζ που υποσχέθηκα. Θα προσπαθήσω να είναι όσο γίνεται πιο πλήρες.



Όλα πήγαν σχεδόν όπως το πρόγραμμα. Και αυτά που δεν πήγαν, δεν το πρόσεξε κανείς - και όσα τα πρόσεξαν, σκέφτηκαν ότι είναι έθιμο από άλλη περιοχή... Όπως τις μπουμπουνιέρες, που ξέχασαν να τις πάνε νωρίτερα στην εκκλησία, και τις είχαν στα χέρια όταν πηγαίναμε με τα όργανα : οι αθηναίοι σκέφτηκαν ότι έτσι είναι το έθιμο, μαζί με το ζευγάρι να πάνε και τα συμπαραμαρτυρούντα στην εκκλησία, ενώ οι μακεδόνες σκέφτηκαν ότι έτσι το έχουν το συνήθειο στην Αθήνα...



Άλλο έθιμο, τα μαντήλια του "μπράτιμου". Ενώ ο γαμπρός τα μοίραζε στους κολλητούς του, αυτοί που δεν το ξέρανε το έθιμο θεωρούσαν ότι πρέπει να βάλουνε όλοι οι άντρες της συνοδείας μαντήλια - και δεν ξέρανε και πώς να τα φορέσουνε...


Και με τα όργανα να παίζουνε, πήραμε το δρόμο για την εκκλησία...



Φυσικά με χορούς...



Ώσπου φτάσαμε στην εκκλησία, και παραλάβαμε την ανθοδέσμη από το φωτογράφο (είχαμε ξεχάσει να την πάρουμε νωρίτερα...)



Είπαμε, ακόμη και αυτά που παραλείψαμε, φάνηκαν σαν να τα σχεδιάσαμε έτσι...


Τον χορέψαμε το χορό του Ησαϊα, και ο παπάς, αν και είχε προειδοποιηθεί ότι θα πέσουν και κουφέτα, θεώρησε σωστό να ζητήσει να σταματήσουν να τα ρίχνουνε - προς το τέλος όμως, και αφού είχανε πέσει σχεδόν όλα...


Μόνο που είχα σχεδιάσει να ταϊσει κάποιος τη μικρή πριν πάμε στην εκκλησία, αλλά αυτή αποφάσισε να ρίξει κάτι ύπνους, με αποτέλεσμα μέσα στην εκκλησία να πλαντάξει στο κλάμα. Φυσικά, κι αυτό αποδόθηκε στη φασαρία, τη παιδική γκρίνια, το κλάμα που "πρέπει" να ρίξει κάθε παιδί που σέβεται τον εαυτό του σε μια καθώς πρέπει βάφτιση... Αλλά αυτό το αφήνω για τη συνέχεια...

Παντρευτήκαμε!

Το κάναμε εντέλει! Σχεδόν όπως τα σχεδιάσαμε - και αν υπήρξαν και τα απρόοπτα, μείνανε κι αυτά στην ιστορία.
Λεπτομέρειες προσεχώς, μαζί με πλουσιότερο φωτογραφικό υλικό - και από το ταξίδι, 2600 km οδικώς και 45 ώρες στο καράβι...

Πλησιάζουμε

Γεμίσαμε τις μπουμπουνιέρες με κουφέτα - Χατζηγιαννάκης, 7 τον αριθμό, το 1 ροζάκι.
Γεμίσαμε και σακουλάκια με ρύζι - κι αυτά περιέχουν από 1 κουφετάκι.
Παραγγείλαμε στον Τζιβελέκα τη γαμήλια τούρτα, μαζί με τα γλυκά ποντικάκια που θα δώσουμε με τις μπουμπουνιέρες.
Παραγγείλαμε και όλα τα υπόλοιπα συμπαραμαρτυρούντα - ένα σωρό είναι εντέλει.
Ο λουλουδάς (από τα λουλουδάδικα της Βουλής), ο φωτογράφος, το ξενοδοχείο - ένα σωρό εκκρεμότητες που ευτυχώς διεκπεραιώθηκαν εγκαίρως.
Μπαίνουμε πια στην τελική ευθεία. Τα προσκλητήρια έχουν παραδοθεί σχεδόν στο σύνολό τους, μένει μόνο η επιβεβαίωση για το τραπέζι. Να θυμηθώ να μη βάλω στο ίδιο τραπέζι άτομα με αντιπάθεια - αν το ξέρω, θα το λάβω κι αυτό υπόψη μου, διαφορετικά ας προσέχανε.
Ευτυχώς, όταν είναι όλα υπό έλεγχο, μπορείς να χαρείς τη διαδικασία. Και μέχρι στιγμής, όλα βαίνουν ομαλώς!

Απαγορεύεται...

Γάμοι:
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ:
- Η ρίψη ρυζιού, κουφέτων, λουλουδιών και οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου εντός του ιερού ναού.
- Ο στολισμός του ναού και του τραπεζιού με λουλούδια, κεριά, τούλια ή άλλα υφάσματα, οι ανθοστήλες, οι στολισμένες αψίδες.
- Η χρήση ποτηριού και καράφας για τον οίνο. Θα χρησιμοποιείται μεταλλικό ποτήρι που ανήκει στο ναό.
- Οι καλεσμένοι να συνομιλούν μεταξύ τους, να μασούν τσίχλα ή να κάθονται σταυροπόδι.
- Η παρουσία φωτογράφων και εικονοληπτών που δεν είναι ευπρεπώς ενδεδυμένοι. Η ενδυμασία ορίζεται ως εξής: για τους άνδρες υφασμάτινο παντελόνι και πουκάμισο και για τις γυναίκες ταγιέρ.
- Η υπερβολική χρήση μηχανημάτων φωτισμού (προβολείς, ομπρέλες, φλας).
- Η φωτογράφιση των μελλονύμφων μέσα στον ιερό ναό. Επιτρέπονται μόνο μία ή δύο αναμνηστικές οικογενειακές φωτογραφίες.
- Η καθυστέρηση αφίξεως των μελλονύμφων στον ιερό ναό. Η έναρξη του μυστηρίου μπορεί να παραταθεί μόνο για 15 λεπτά. Πέραν αυτού, το μυστήριο ακυρώνεται και μετατίθεται στο τέλος των υπόλοιπων μυστηρίων.
- Η κίνηση της νύφης να πατήσει το πόδι του άντρα στη φράση "η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα".

Βαπτίσεις:
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ:
- Ο στολισμός της κολυμβήθρας, της λαμπάδας, του διαδρόμου και του προαύλειου χώρου με οποιονδήποτε τρόπο (παιχνίδια, τούλια, λουλούδια).
- Τα μαρτυρικά που φέρουν γαλάζιες χάνδρες ή άλλα (μη χριστιανικά) σύμβολα.
- Η παρουσία ως αναδόχων προσώπων που τέλεσαν μόνο πολιτικό γάμο.
- Το όνομα να είναι μη χριστιανικό, ο ανάδοχος να είναι κάτω των 12 ετών ή περισσότεροι του ενός.

Για να καταλάβω δηλαδή, τι ακριβώς επιτρέπεται;
Πάντως η Εκκλησία καταβάλει πολύ προσπάθεια για να σταματήσει ο γάμος να θεωρείται κοσμικό γεγονός. Κι όμως είναι ένας από τους ελάχιστους λόγους για τους οποίους κάποιος θα διαβεί το κατώφλι κάποιου ναού - θέλει να το απαγορεύσει κι αυτό;
Και αν δεν θέλει η Εκκλησία να το δει έτσι, μήπως είναι καιρός για κάποιους από τους Δημάρχους να ξαναδεί το θέμα με τους πολιτικούς γάμους, που κατήντησαν ραντεβού στα κρυφά;

Ε ναι λοιπόν!

Και τώρα έφτασε η ώρα της χειροτεχνίας και η αποστολή των προσκλητηρίων.
Άντε να παίρνουνε και τα επόμενα σειρά.

Μεγάλη τιμή...

- Βρήκες νονό;
- Βρήκα καταπληκτική ιδέα!
- Ιδέα ακόμα; Όχι νονό;
- Θα βάλω κλήρο στα σακουλάκια με το ρύζι.
- Μα δεν θα γίνει η βάφτιση μαζί με το γάμο;
- Για αυτό θα βάλω τον κλήρο στα σακουλάκια, όποιος τον τραβήξει να της δώσει το όνομα!
- Χωρίς προετοιμασία, χωρίς να πληρώσει για τη μικρή;
- Δηλαδή κατά τα άλλα σου φαίνεται καλό σχέδιο;
- Ναι, αλλά η βάφτιση να γίνει μετά τα γάμο, πρέπει να πληρώσει χρυσαφικά, ρούχα για το παιδί κλπ, δεν είναι έτσι απλά.
- Να κάνω την κλήρωση από πριν;
- Κάνε το γάμο και την κλήρωση, και κάνε τα βαφτίσια τον Αύγουστο.
- Ο όλος σαματάς έγινε για να γίνουν μαζί!
- Για να γίνουν μαζί, πρέπει και ο νονός να είναι προετοιμασμένος, να έχει πληρώσει το σταυρουδάκι του, τα ρουχαλάκια του, τις μπουμπουνιέρες του...
- Ναι, αλλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
- Τότε περίμενε να βρεις κάποιον ή κάποια.
- Τα ρουχαλάκια και τις μπουμπουνιέρες θα τα έχω πάρει ήδη - ας δώσει το μερίδιο του ή ό,τι θέλει τέλος πάντων. Μέχρι που πρότεινα σε κάποιους να τα αναλάβω όλα εγώ, και πάλι είπαν ΟΧΙ...
- Τότε τυχερός όποιος τη βαφτίσει γιατί θα του στοιχίσει ελάχιστα.
- Φοβούνται λένε το μετά.
- Δηλαδή; Τα δώρα, τις γιορτές;
- Φταίνε οι νονοί που δίνουν ακριβά δώρα, φταίνε οι μανάδες που ζητούν από τις νονές επώνυμα - και την πληρώνω εγώ που ψωνίζω από το Τζάμπο... Έχω κι άλλη ιδέα. Να τη δώσω σε κάποιον να την κρατήσει για λίγο, και μετα να πω στον παπά ότι αυτός είναι ο νονός!
- Έτσι θα είναι καλά, θα τη βγάλει καθαρή από έξοδα!
- Μα γιατί βλέπουν όλοι τα έξοδα και όχι την τιμή; Κάποτε ήταν τιμή και χαρά! Τώρα είναι μόνο τιμοκατάλογος!
- Και μένα με ενοχλεί αυτό. Ακόμη και στις σχέσεις μας, και στις γιορτες, κοιτάμε τι θα μας στοιχίσει σε χρήμα, έγιναν όλα εμπορικά πια κι εμείς πρέπει να τα αλλάξουμε αυτά.
- Αλλά από πού θα ξεκινήσουμε; Όταν σου λέω τρελές ιδέες απελπισίας και συ σκέφτεσαι μόνο το κόστος, δεν πάμε καλά. Και να ήσουν μόνο εσύ - όλοι οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί μας...

Η ώρα των προσκλητηρίων

Πήγαμε λοιπόν στο τυπογραφείο να δώσουμε την εκτύπωση για τα προσκλητήρια.
Ήρθανε τα καινούρια σχέδια, ξεχωρίσαμε κάποια που μας άρεσαν και ήρθε η ώρα του κειμένου.
Είχα ετοιμάσει κάποιο κείμενο - φυσικά χιουμοριστικό, είναι το μόνο που μπορεί να σώσει την κατάσταση...
Και η κοπελιά που έπαιρνε την παραγγελία λίγο έλειψε να πέσει από την καρέκλα της.
Ήθελε να κάνουμε διπλό προσκλητήριο - από τη μια πλευρά η πρόσκληση για το γάμο, από την άλλη για τη βάφτιση. Της έδειξα τη μαγική φράση "μαζί με το ένα θα κάνουμε και το άλλο" και λίγο πήγε η καρδιά της στη θέση της.
Μετά κολλήσαμε στο "οι οικογένειες". Μα πρέπει να μπουν οπωσδήποτε τα ονόματα, να ψελλίζει. Είμαστε ήδη οικογένεια, χρυσή μου, εμείς το διοργανώνουμε, όχι οι γονείς μας - είμαι σίγουρη ότι δεν την πείσαμε.
Και το όνομα του νονού; Πρέπει κι αυτό να μπει, το βάζουμε πάντα. Ναι, χρυσή μου, άμα το ξέρεις. Συνήθως θα μου πεις, πρώτα βρίσκεις νονό και μετά κανονίζεις. Εμείς τα κάνουμε όλα ανάποδα. Δηλαδή, είχαμε νονούς αλλά τους χάσαμε στην πορεία. Συνεχίζουμε να ελπίζουμε ότι κάτι θα γίνει, έστω τελευταία στιγμή.
Φυσικά άλλαξε τη διατύπωση για το τραπέζι. "Δεξίωση θα βάλω". Δεξίωση σε ταβέρνα; Ναι, δεξίωση λέγεται άμα τους καλείς μετά τα μυστήρια - την έβαλε κι αυτή τη λέξη στην πρόσκληση.
Και τελευταία η λίστα γάμου. Παρόλες τις προσπάθειες να την πείσω ότι ναι, αυτοί που έχουνε φτιάξει ήδη το σπιτάκι τους μπορούν να γράφουν αριθμό λογαριασμό αντί για μαγαζί με κουταλοπίρουνα, δεν την έπεισα. Θα γράψω σκέτο τον αριθμό λογαριασμού, να επιμένει. Αχ, δύσκολη η τυπογραφία σήμερα...